Chillen aan het strand

9 oktober 2008 - Wa, Ghana

Peoplezz!

Hier weer een blogje vanuit het mooie Ghana. Dit keer niet vanuit Wa, maar vanuit het relaxte Kokrobite in het zuiden! Weer een paar mooie dingen meegemaakt de laatste tijd. Helaas konden we niet naar veel dorpjes de laatste tijd, omdat de wegen erg slecht zijn. Daarover komt nog een mooi stukje. Naast het werk uiteraard ook weer leuke dingen gedaan. Zo zijn we een weekendje naar Mole Gaming Park (natuurreservaat) en naar Tamale (grote stad) geweest. Ook nog wat geleerd de afgelopen tijd: een paar woorden in gebarentaal! Verder veel geschilderd bij het nieuwe Wa Yiri, uiteraard weer de bbq benut. Veel gekloot met me nieuw gekochte fiets, garantie kennen ze hier niet. En nu zit ik in het zuiden van het land voor een weekje chillen aan de kust in afwachting van me ouders die een bezoekje komen brengen aan Ghana! Ondertussen ben ik al ver over de helft van me verblijf hier. Om vele vragen maar te beantwoorden: dinsdag 16 december land ik in de vroege ochtend, in het dan vast wel erg koude Europa. Maar eerst nog ruim een maand werken en wat reizen door Ghana, looking forward to the travelling! Uiteraard begin je steeds meer te missen van NL, maar gelukkig heb ik de keuze uit een vrij groot aanbod van Nederlandstalige muziek. Zo wordt 'in de blote kont' regelmatig gedraaid, komt Guus met 'Brabant' en 'Drink Schrobbeler' vaak voorbij, zijn Wolter Kroes (jammer genoeg niet 'Ik ben je prooi') en Hazes regelmatig te horen en uiteraard ook een hoop apres-ski zooi :) Me huisgenoten zijn dus niet altijd blij met me, maar in NL was ik de commentaar op me muziek ook al gewend ;) :)

Om ff te beginnen met de wegen: Het regenseizoen is bijna aan z'n eind, maar het is een heftig regenseizoen geweest. Er is vaak en veel regen gevallen. Zelfs zo veel dat er stukken van de wegen zijn weggeslagen en er dorpjes zijn overspoeld door de regen. Door de regen zijn de wegen op sommige plekken echt slecht, vol met gaten, plassen en modder. Oftewel: verander uw rijstijl. Zo gezegd zo gedaan, maar het lot was ons ongunstig gestemd. We gingen met Junior (pick-up, zie oudere foto's) naar een dorpje toe waarvan de weg altijd goed was gebleven, dit keer was het echter zwaar bagger! We reden voorzichtig, veel plassen en modder. Dus met 2 wielen op de harde berm, maar opeens stonden we stil en helemaal scheef. We stonden muurvast en zo scheef dat de bestuurdersdeur niet open kon! Wij, met behulp van langslopende Ghanesen, duwen en trekken aan Junior, maar het mocht niet baten. Dus Dan maar gebeld en gevraagd of die kon komen met Charley, de 4-wheel drive van Child Support. Dan is een Ghanese pastoor die ook in het bestuur zit van het Ghanese bestuur van Child Support. Dan kwam, maar het touw brak tijdens een trekpoging. Dus Dan weer terug naar Wa om een ijzeren staaf te huren, waarmee we dan konden trekken. Maar dat ding was kapot en moest eerst weer gelast worden. Na een paar uur was hij terug en na wat getrek kwam Junior los. Alleen kwam nu Charley vast te zitten in de modder. Nog wat geprobeerd, maar het mocht niet baten. Het liep tegen de avond en Charley zou moeten overnachten op de weg. Ze praten hier tegen auto's alsof 't mensen zijn, ze hebben ook allemaal een naam, best lachuh. Zo zei Dan tegen Charley: 'Oh poor Charley, you came to help Junior and now you're stuck! It isn't fair.' :)
De volgende dag terug gegaan met een gehuurde tractor, alleen kwam die al vast te zitten voordat die uberhaupt van nut kon zijn. Toen een bull-dozer laten aanrukken die na een paar uur kwam. Dat ding heeft zowat de hele weg omgeploegd  om er te komen, maar hij kwam er. Maar. . . Ook deze kwam vast te zitten voordat ie nuttig kon zijn! Zo zaten er drie voertuigen vast op een gebied van max 30 meter. Een lach konden we eigenlijk niet onderdrukken. Ondertussen gingen Dan en Eric weer terug naar Wa met Junior. Toen ze net weg waren, ging me telefoon: Eric, of we ff konden helpen duwen, want ze zaten vast. Ik dacht dat het een grapje was, was nl wel een Eric-grapje. Maar toen we erheen liepen bleek die echt vast te zitten. Gelukkig kwam die los na wat duwen. Na een dag van wachten, duwen, trekken en nog eens wachten, kwam dan eindelijk Charley wel weer los. Die moest ik daarna naar de verharde weg rijden. Ik heb de halve berm omgeploegd, maar heb het gered zonder vast te raken. Tijdens het wachten die dag toch ook wel weer veel lol gehad. Op een gegeven moment word je melig en ginge we met z'n allen (waren een stuk of 5 vrijwilligers mee) foute ringtoontjes luisteren en meezingen, leverde leuke filmpjes op en raar opkijkende Ghanesen ;)
De volgende dagen ging het avontuur verder, maar zonder de vrijwilligers. We hadden nl een tripje naar Mole en Tamale gepland. Tijdens ons tripje is er een tweede bull-dozer gekomen, deze had rupsbanden. Maar je raadt het al: ook deze kwam vast te zitten! Stel je eens voor: een tractor en twee bull-dozers muur- en muurvast in de Afrikaanse bush-bush. Het hele dorp liep uit, ik denk dat ze het er een jaar lang iedere avond over hebben :p Uiteindelijk heeft een of andere oplegger ze er allemaal uitgekregen. Maar dat was pas maandag, terwijl we op woensdag vast kwamen te zitten met Junior...

Om dan maar met ons 'uitje' verder te gaan. We zijn met z'n allen naar Mole en Tamale gegaan. De dag voor vertrek om half 6 's ochtends al bij het busstation om kaartjes te kopen. En de dag van vertrek moesten we al om f*cking 4 uur! aanwezig zijn.. Daar zaten we dan met z'n tienen op een rij te wachten in het donker. Wel veel gelachuh tijdens het wachten. Voor ons stond een kraampje waar een vrouw broodjes met ei verkocht. Die vrouw was dat kraampje aan het opzetten, alles neerzetten, vuurtje maken voor bakken ed. De inefficientie waarmee dat gebeurde, werkelijk fantastisch! Maar het moet gezegd worden, het broodje was goed binnen te houden voor dat tijdstip! Uiteindelijk vertrok de bus om 6 uur. Het eerste stuk van de weg was geasfalteerd, maar daarna kwamen we op het slechtste stukje rough-road (niet-geasfalteerd, vol gaten, bulten, plassen en modder) van Ghana. Leve de wagenziekte! :) Ik heb verscheidene mensen uit het raam zien kotsen. Gelukkig ging het bij mij redelijk goed, nee Drenthjuh: 'Big Night taferelen'  ;) Onderweg bij een stop was er een man die kruiden verkocht, die kruiden zouden tegen alles helpen, zelfs tegen schorpioenenbeten! Om dat kracht bij te zetten, had hij een paar schorpioenen op de z'n hoofd gezet en kwam zo de bus in haha.. Na een kleine reis van ruim 3 uur, zijn we aangekomen bij Mole Gaming Park. Dat is het grootste natuurreservaat van Ghana. Om daar te komen moesten we nog wel ff met de taxi het park in: 4 passagiers met volle bagage (-> 4 backpacks), en de chauffeur (in een hemd en nauwelijks meer dan een boxershort) in een klein auto'tje wat te vergelijken is met een Mini Cooper. Erg lachuh!
In Mole wachtte ons vanaf het terras bij het hotel een schitterend uitzicht op een drinkplaats voor wilde dieren. We zagen dus gelijk al een stuk of 5 olifanten en wat antilopen, erg gaaf! Daarnaast was er ook een zwembad :) Na 3 maand op z'n Ghanees douchen (kort met weinig water), is het wel lekker om ff te weken. Uiteraard ook weer genoeg met water gekloot: vooral na wat Star werden er her en der weer wat mensen onder water geduwd. Je blijft altijd een beetje kind he :) Ook een safari gedaan. Dan ga je met een ranger lopen in de bush en op zoek naar wilde dieren. Erg gaaf!
Na 2 dagen zette we onze reis voort richting Tamale, wederom moesten we om 4 uur bij de bus zijn.. Leve de bussen hiero! Maar we vertrokken wel gelijk. De rough-road duurde ongeveer 3 uur en na ruim 4 uur arriveerden we in Tamale. Guesthouse opgezocht (leve de traveller guides!) en daarna ontbeten in de stad. In vergelijking met Tamale is Wa echt een dorp en een stuk minder ontwikkeld. In Tamale ben je als blanke ook minder een uitzondering dan in Wa, ook wel weer eens fijn. We hebben een ambachtelijke 'leerfabriek' bezocht en een rondleiding gehad. Wel leuk om te zien hoe de mensen met wat aswater, wat kruiden voor de kleur en de zon, mooie stukken leer kunnen maken. 's Middags wat rondgeslenterd in de stad en heb ik ff een uurtje zitten kijken naar dammende Ghanesen bij een of ander 'Cultural Centre', erg chill! De volgende dag zijn we terug gegaan naar Wa. Wederom tegen vieren in de ochtend bij het busstation om kaartjes te krijgen. Eigenlijk was de bus al uitverkocht, maar misschien waren er nog kaartjes als we vroeg kwamen, zeiden ze de dag ervoor. De kaartjes hadden we binnen een minuut, helemaal legaal ging het niet (het geld voor de bagage verdween in de zak van de conducteur), maar we zaten tenminste in de bus. De bussen zitten hier zo vol dat er mensen op de grond in het middenpad zitten voor een paar uur. Verder nemen de meeste Ghanesen hun bagage mee in de bus, waardoor je vaak maar weinig beenruimte hebt in de toch al krappe bussen. Maar: This is Africa  (citaatje van Crapman ;) )

Na het tripje weer 2 weekjes gewerkt. Mathew, het ondervoede jongetje waar ik het de vorige keer over had, maakt het nu naar omstandigheden weer redelijk goed. Hij schijnt de bocht genomen te hebben en we denken dat hij het gaat halen. Onze moeite dus niet voor niets geweest. Maar we moeten even afwachten hoe het met hem gaat als hij weer thuis is. We willen hem een keer thuis opzoeken (uurtje rijden van Wa) om hem in de gaten te houden.
Naast het werk ook een dagje meegekeken bij een vrijwilliger van het Peace Corps (Christelijke Amerikaanse vrijwilligersorganisatie). Zij werkt voor 2 jaar in de dovenschool van Wa. Daar heb ik een 'gebarentaal-naam' gekregen: Gestrekte rechterhand met je duim gebogen naar je pink, en dan met de buitenzijde van die hand, je linker pols en elleboog aan de binnenzijden aanraken. Snappie? :) Was leuk om een keer te zien allemaal, en ook die kids kunnen een herrie maken. ;) Binnenkort ga ik nog een keer bij een andere vrijwilliger kijken die in een klein dorpje op een school een soort mengeling van natuurkunde en scheikunde geeft.

Eergister ben ik op de bus gestapt richting het zuiden van Ghana voor een klein weekje vakantie en het ophalen van me pa en ma. Die komen een kleine 2 weken op bezoek. Gelukkig is de weg naar het zuiden beter: een kortere rough-road. Op het busstation in Accra (hoofdstad, check de atlas ;) ) werd ik opgewacht door een medewerker van een klein resortje in Kokrobite, Big Millies, alias Wendy's Place. Eric kent die man en toen hij hem vertelde dat ik kwam bood ie aan om me te komen ophalen. Dat slaan we natuurlijk niet af! Dus om half 12 die avond zat ik aan het barretje van het resort. Het resort is helemaal in de stijl van de Rasta-cultuur, dus Bob Marley en veel rasta-men, je waant je ook in NL met alle geuren if you know what I mean ;). Daar twee lui leren kennen die hier ook voor vrijwilligerswerk zitten, een Australier en een Engelsman. Erg gelachuh met ze. We konde zelf onze iPod aansluiten op de muziekinstallatie, dus toen ik er om half drie in me eentje zat nog wat Nederlandse muziek gedraaid. :d Het resort is echt relaxed, je eet met uitzicht op het strand. Je ziet tijdens het eten de vissers met hun kleine bootjes terugkomen van de zee. Niet via een haventje, maar gewoon via het strand. Op vrijdag is er een grote bbq op het strand met een kampvuurtje en op zaterdag is er live muziek tijdens 'the reggae-night'. Jullie kunnen je dus wel voorstellen dat ik een weekje in de 'chill-mode' sta. Het is wel een beetje primitief, maar dat maakt het ook wel leuk. Zo is er niet een gewone douche (in de kamer waar ik in slaap), maar een gemeenschappelijk ommuurd plaatsje waar je moet douchen. Je moet dan een emmer water halen, en met een ander klein emmertje wat je iedere keer vult vanuit de grote emmer, moet je jezelf 'douchen'. Better known as the African shower! Tijdens het 'douchen' lopen er dan allemaal mensen langs die alleen je hoofd en schouders zien en die je dan groeten (iedereen groet hier elkaar altijd en ze vragen altijd hoe het gaat). De wc kan je niet doortrekken, maar ook hiervoor moet je een emmer water halen en dan de wc 'doorspoelen' door het water er simpelweg in te gieten. Voor de grote boodschap heb je 2 emmers nodig :p
Hier blijf ik tot en met zondag. Op zaterdag komen me ouders aan, die ga ik ophalen van het vliegveld. Wel leuk om ze na ruim 3 maand weer te zien! Ik ben benieuwd hoe ze het gaan vinden, ze vallen hier gelijk in de boter met de douche en de wc haha.. Op maandag vertrek ik met ze naar Wa om ze Wa te laten zien. Later gaan we ook nog wat reizen. Waarschijnlijk gaan we nog even naar Mole, naar een slavenfort en willen we nog even liggen aan de kust. Leuke weken voor de boeg dus ;)

Ik zie dat ik alweer veel te lang aan het ouwehoeren ben. Sorry mensen, maar als ik eenmaal bezig ben dan blijf ik vaak ook bezig. Hoest daaro? Beurscrisisje hoorde ik.. Kloosterfeest was een groot succes kreeg ik vanuit verschillende bronnen te horen, jammer genoeg was ik er niet bij. Maar mooi dat het wordt voortgezet nu de originele feestcommissie (bijna) allemaal weg zijn uit het klooster. HHC doet ook goede zaken, het wordt nog wel wat in het Ooostuhn! Jack & Joey, al een beetje kunnen wennen in Zuid-Afrika?
Nog ff snel de gebruikelijke reacties op de reacties. Langenbergjes, de Ten Miles was dus een succes. Hoewel het uroloogje spelen best leuk was, mag ik het in NL denk ik niet doen.. Je snapt het niet he :p Pa, ik heb het liedje ff gezongen voor Mathilde, maar na een paar woorden herkende ze hem al haha.. Tot zaterdag, en zoals ze hier altijd zeggen: Safe journey! ;) Marcia, de 19e bier, zal het onthouden ;) Anyway, have fun de 21e! Luuk en Nanda, oef Kreta klinkt ook goed. Dan maar weer volgend jaar Gramsbergerfeest, ben ik er ook. :) Hoe is het in Mongolie? Monique, nu al dingen vergeten? Wat moet dat worden? Cultuurshockje zal er zijn, maar komt wel okeej! Drenthjus, nullen vergeten tijdens Gramsberger feestweek, dan zal het idd wel leuk geweest zijn  :) Leuk om jullie ff gesproke te hebbe. Ennuh Kiron, kan ik alvast reserveren voor 17 dec? :) Opa, je bent welkom, koffie staat klaar. Lekkere oploskoffie met gigantisch veel caffeine :) Ik hoorde idd dat Feyenoord de volgende is. Keep me up to date! Hoorde trouwens ook dat dat clubje uit het noorden tweede staat, doet de rest het zo slecht? :p Anerveners, mooi dat ze in de smaak vallen. Ik krijg foto's toegestuurd waarop het inderdaad wel een kinderboerderij lijkt.. Die zusjes ook altijd ;) Alvast gefeliciteerd met Lotte en hou maar oogje op de andere Schapen!

Ik ga er nu maar een echt eind aan breien, en ga maar eens terug naar het resortje voor een cocktail op het strand. Life is good, ain't it? ;)

Ik zou zeggen: Houdoe maar weer!
Schaap

9 Reacties

  1. Marischka Borgman:
    9 oktober 2008
    Hoi Bram,

    We wensen je samen met je pa en ma nog een fijne vakantie.
    We houden de andere schaapjes wel in de gaten!
    Groetjes, Bert, Marischka en een kusje van Lotte.
  2. bertine:
    10 oktober 2008
    Hee skat!
    Leuk om weer je verhalen te lezen :D
    En een leuk vooruitzicht dat je ouders komen! lekker reizen! Ik vlieg as zondag naar Bangkok en kom 4 dagen na jou weer terug in NL! Woeeehoeee spannnd!
    Na ja.. geniet nog fkes van je laatste weken.. Bless you..
    Kus
    Bertine
  3. Sandra:
    10 oktober 2008
    Haha, goed om te lezen dat jij blijkbaar toch echt degene bent met de wat mindere muzieksmaak en niet ik... Lag het toch niet aan mij! Maar mooi dat je je vermaakt, gelukkig wel zo ver weg dat ik er niks van hoor!;-)
    Geniet lekker van je vakantietje en ik blijf je blogje in de gaten houden voor mooie verhalen (en foto's?)!!

    Liefs ex-Buuf
  4. Fieke:
    10 oktober 2008
    Hey Bram!
    Leuk verhaal, je maakt heel wat mee daar...Kloosterfeest was zeker een succes, 120 gasten! Er zijn alweer plannen om een kleiner feestje rondom de kerst te houden, dus als je dan terug bent ben je van harte welkom! Groetjes Fieke
  5. John:
    11 oktober 2008
    Hallo Bram,

    Goed om te lezen dat je de Nederlandse muziekcultuur zo in ere houdt en zelfs probeert te verspreiden! ;-)

    Groeten aan je ouders!

    John
  6. Jordy & Stephanie:
    12 oktober 2008
    Schaap!

    Net je hele verhaal zitten lezen, ben gelijk een half uur verder! Ik had alleen wel gehoopt dat die achterlijke muzieksmaak van jou toch wel zou veranderen in Afrika, helaas! 'Drink Schrobbeler' in Ghana, je bent gewoon niet helemaal wijs...

    Mooi verhaal over die bulldozers die vast komen te zitten, idd TIA: This is Africa!

    Hier alles z'n gangetje, nog 6 weekjes Oudste Ortho en dan ben ik officieel co af. De sollicitaties lopen al wel, maar ANIOs Ortho zijn zo schaars als ijsberen in Ghana...

    Geniet van je 2 weekjes vakantie met je ouders!

    Houdoe :d

    Jordy aka Crapman
  7. bert, edith, rutger, liedeweij, david:
    13 oktober 2008
    ha die bram zijn je vader en moeder er al?
    maak er een gezellige tijd van dat doen wij ook met joep. hij komt net thuis van school en zijn een bakkie aan het doen met sinterklaas speculaas. joep gedraagd zich goed;)
    we zijn gisteren naar oma geweest in haaksbergen.

    we mailen nog wel een keer.

    bert en edith en alle kids en toebehoren.
  8. Rien en Margriet:
    26 oktober 2008
    Hoi Bram,
    Het is stil aan de overkant. Heb je een leuke tijd gehad met je vader en moeder? De douche en wc zal mama ook wel niet zo tof gevonden hebben.
    Succes met de laatste loodjes.
    xxx Houdoe
  9. bert, edith, rutger, liedeweij, david:
    3 november 2008
    hoi bram
    pa en ma weer thuis
    wij weer zonder joep jammer!
    was gezellig hij is lief

    geniet van je laatste periode.
    groetjes van ons vanuit de klokkenbuil